Lofdicht door dankbare deelnemer

De uitnodiging om aan De Maastricht Studie deel te nemen,
Was voor mij iets om met beide handen aan te nemen.
Ik vond het idee al meteen fijn,
Om mee te liften met jullie gezondheidstrein.
Een trein die lang zou blijven rijden,
Om voldoende gegevens te verzamelen van vele tijden.
Dat vergt toch maar moed en vasthoudendheid,
Niet alleen van de deelnemende mannen en vrouwen,
Maar zeker van de onderzoekers die alles moeten regelen en bijhouden.
Geduld en precisie is iets wat ik keer op keer bij de onderzoekers ervaar,
En zo iets is niet vanzelfsprekend want soms zal het best zijn zwaar.
Want niet alles zal altijd lopen zoals iedereen zou willen,
Al is het maar een afspraak die wij vergeten of niet meer willen.
Frustrerend lijkt me dat soms allemaal,
Terwijl jullie blijven zorgen voor een vrolijk onthaal.
Van mijn zijde dan ook niets dan complimenten,
Voor de steeds weer terug kerende onderzoek momenten.
Niet alleen voor wat allemaal voor- of met ons wordt gedaan,
Maar zeker ook omdat jullie keer op keer klaar staan.
Het meedoen heeft zeker eigen belang,
Ook al duren de totale resultaten nog lang.
Maar het gaat vooral om het welzijn van iedereen,
En ik hoop door mijn deelname dan ook bij te dragen menige steen.
Is het niet voor mij, voor nu of voor een ander om er voordeel van te hebben,
Dan is het zeker voor onze kinderen en kleinkinderen die de toekomst nog voor zich hebben.
Want tenslotte zal iedereen,
Een gezonde toekomst wensen voor alle dierbaren om zich heen.
Zo nu en dan lees en hoor je dat jullie al internationale faam hebben gemaakt,
Omdat het best wel uniek is zo’n lang onderzoek en het voorlopig nog niet wordt gestaakt.
Je leest dan niets dan lof,
En vinden ze De Maastricht Studie helemaal tof.
Voor mij rest dan ook nog maar één woord,
CHAPEAU !!